Kendimi resmen eşek kulaklı Kral Midas'ın berberi gibi hissettim. Kafam güzel karşımdaki iyi bir dinleyici ve günlük hayatta da ketum çok konuşmaya biri olunca; dök içini kuyuya kızım dedim ve anlattım. O da bana hayatının sırrını verdi bu arada (tabi gerçekse hala inanasım gelmiyor ama o yüz halini düşününce gerçek olduğunu varsayıyorum..)
Bende karar verdim konuşayım dedim bu konuyu arıyorum açmıyor, meşgule alıyor falan heralde dedim bu da benimle görüşmek istemiyor aynı duyguları hissediyoruz diye az önce mesaj yazıp yolladım:
MUMİ: Geçen akşam aradığımda da sana düşüncelerimi söylemek istemiştim ama müsait değildin sanırım şimdide müsait değilsin. Demek istediğim kafam güzelken sana birsürü sey anlattım ve şimdi düşününce kendime kızıyorum, senin bunları birine anlatacak olmandan dolayı değil kızgınlığım sadece bende kalması gereken şeyleri sana anlattığım için. Sen öyle ketum, öyle iyi dinliyordun ki Midasın berberinin içindekileri kuyuya anlatması gibi sana anlattım. Kendimi kötü hissediyorum ve seni görünce bu durum daha da depreşecek demek istediğim benimle görüşmek istemezsen bana uyar :(
İşte böyle sayın okumayanlarım. Bakalım bu durumun sonu ne olacak. Merakla bekliyorum ama aslında ne olacağını biliyorum bir daha beni aramayacak, Samsun da yine tek başıma kalacağım :((((
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder